سیستم های نوار نقاله برای جابجایی مقادیر زیادی از مواد با سرعت سریعتر و کسری از هزینه کار دستی طراحی شده اند. هر دو سیستم انتقال پنوماتیک و مکانیکی به طور گسترده ای در کارخانه های فرآوری مواد غذایی استفاده می شود. این مقاله اصول نوار نقاله مکانیکی را پوشش می دهد. نوار نقاله های مکانیکی که اغلب به عنوان اسب های کار در سیستم های حمل و نقل مواد نامیده می شوند ، دستگاههایی افقی ، شیب دار یا عمودی هستند که برای جابجایی یا انتقال مواد عمده از نقطه A به نقطه B مورد استفاده قرار می گیرند. به سینی ها به سطل ها ، که می تواند برای انتقال مواد یا محصولات از طریق فرایند تولید به روش خودکار استفاده شود.
نوار نقاله مواد غذایی می توانند با خیال راحت مواد را از یک سطح به سطح دیگر منتقل کنند که اگر توسط انسان انجام شود می تواند گران و سنگین باشد. می توان آنها را تقریباً در هر جایی نصب کرد تا بارهای مختلف ، اندازه و وزن را جابجا کند. در یک کارخانه فرآوری مواد غذایی ، از نوار نقاله می توان به روش های مختلفی استفاده کرد:
• انتقال مواد اولیه به داخل سیلوها یا سایر وسایل ذخیره سازی
• حمل مواد اولیه مشابه از دستگاه های ذخیره سازی و خط تولید برای مخلوط کردن ، دسته بندی و فرآوری
• انتقال محصول غذایی نهایی به داخل خط بسته بندی
• انتقال محصولات بسته بندی شده به حمل و نقل
یک سیستم نوار نقاله مواد غذایی موتوری پایه معمولاً شامل یک تسمه است که به طور مداوم بر روی درام های دوار یا دو قرقره انتهایی یا یک سیستم که توسط موتور کشیده می شود ، حرکت می کند. "بستر" نوار نقاله آن قسمت از نوار نقاله است كه هنگام انتقال بار یا محیط حمل بر روی آن قرار می گیرد یا بلغزد. اصطلاح "بستر" همچنین می تواند به عمق مواد در حال پردازش هنگام انتقال مواد فله اشاره داشته باشد. نوار نقاله "کانال" کانالی است که حاوی مواد منتقل شده است. می تواند باز یا مجهز به روکش باشد. نوار نقاله "اجرا" مسافتی است که توسط نوار نقاله طی می شود. "حداکثر زاویه شیب" حداکثر زاویه از افقی است که در آن نوار نقاله ممکن است متمایل باشد و هنوز هم مقدار از پیش تعیین شده مواد فله را در یک زمان مشخص ارائه می دهد.
